Vegahreindýr

Á ferð minni um Fljótsdalshérað um helgina þá vakti það athygli mína hve mikið er af vegalömbum við þjóðveg 1 sem og á öðrum vegum í héraðinu. Rollurnar eru þó ekki einar um að sækja í vegina, sérstaklega malarvegina þar sem salt hefur verið notað til rykbindingar, því hreindýrin eru sömuleiðis ákaflega vegasækin.

Á ferð minni um Fellin, frá Fellabæ inn að Skriðuklaustri, rakst ég á tvo hreindýrahópa á veginum. Í hvorum voru 10 til 12 dýr. Ég hef áður keyrt fram á hreindýr í Hjaltastaðaþinghá, í Skriðdal, í Berufirði og að sjálfsögðu á leiðinni upp að Kárahnjúkum. Þar sá ég reyndar 50 til 60 dýra hóp um árið en hinir hafa allir verið minni ef undan er skilinn hópurinn í Berufirði. Þar lágu á að giska 30 dýr í túnfætinum á gömlu eyðibýli. Hvergi á ferðum mínum um landið hef ég rekist á betur girt landssvæði og það liggur við að á löngum köflum sé nánast ekki hægt að komast út af þjóðveginum vegna girðinganna. Af einhverjum ástæðum virðist sauðféð jafnan vera röngu megin við girðingarnar. Það þar því ekki að koma á óvart að hreindýrin gangi á lagið.