Hvenær ætla menn að átta sig á því hvar Eiður Smári á að spila?

Það var margt gott í leik íslenska liðsins í kvöld. Óli Jó er á réttri leið með liðið en það er samt tvennt sem vekur athygli mína.

Það kom berlega í ljós í undanúrslitum bikarkeppninnar að báðir aðalmarkverðir íslenska landsliðsins eru ákaflega brothættir og þá ekki síst markvörður KR sem gerði hverja bommertuna á fætur annarri í leiknum á móti Fjölni. Þegar hann meiðist þá er kallað á Fjalar Þorgeirsson sem sömuleiðis hefur fengið hvert klaufamarkið á sig á fætur öðru. Besti markmaður landsins, Gunnleifur í HK, fær engan séns og heldur ekki Ómar markvörður ÍBK. Það verður að spyrja sig þeirrar spurningar hvort markvarðaþjálfari landsliðsins ráði ferðinni í þessu sambandi eða hvort þjáfari landsliðsins ætli að spila svo stífan sóknarbolta að stilla megi ,,keilum" upp í markinu. Reyndar er ekki við Kjartan að sakast í leiknum í kvöld. Einhverjir hefðu væntanlega sjá hann slá boltann í vítinu ,,réttu" megin út og þar með út fyrir endamörk en það er ekki hægt að sakast við Kjartan í því máli. Hins vegar er hægt að setja veruleg spurningarmerki við frammistöðu varnarmanna.

Hvað voru varnarmenn íslenska landsliðsins að hugsa þegar fjórir Skotar voru nánast þeir fyrstu sem komust að boltanum eftir að Kjartan varði vítið? Fjórði Skotinn, sem var næst því að fylgja frákastinu, var við hliðina á fyrsta íslenska varnarmanninum sem áttaði sig á stöðunni. Hinir voru áhorfendur og þar á meðal fyrirliðinn sem hundskammaði sína menn á eftir en áttaði sig greinilega ekki á því að hann hefði átt að vera annað en áhorfandi. Tvö önnur dæmi má tilfæra um algjört ráðaleysi í varnarleik liðsins. Í annað skiptið tóku Skotar stutt horn og þá var eins og að varnarmenn okkar væru í fríi á Kanaríeyjum. Í hitt skiptið svaf vörnin algjörlega á sér og ef ekki væri fyrir frækilega frammistöðu Kristjáns þá hefði staðan verið orðin 0:2. Við þessu er aðeins eitt að segja. Leikur íslenska landsliðsins átti að ganga út á góða vörn og hún brást í þessum leik.

Hitt atriðið sem ég nefni er að Óli Jó virðist vera fastur í fari forvera sinna, sem ekki riðu feitum hesti frá landsleikjum sínum, með því að hafa Eið Smára skilgreindan sem framherja. Á heimavelli á Ísland tvímælalaust að hafa tvo framherja og Eið Smára þar fyrir aftan. Þar nýtast hæfileikar hans best. Ef einhver hefur horft á landsleikinn Króatía vs. England þá er Eiður Smári okkar Rooney. Heiðar Helguson er getur alveg virkað sem ,,target man" og jafnvel er Stefán Þórðar maðurinn i það hlutverk. Enska landsliðið getur jafnvel notað ,,útbrunna" leikmenn, sem enginn vill borga neitt fyrir, í það hlutverk. Gott dæmi um það er Heskey sem stóð sig fantavel í leiknum á móti Króatíu. Crouch er dæmi um annan leikmann sem er gulls ígildi fyrir lið eins og England. Ég get ekki látið hjá líða að koma því á framfæri að það voru einhver mestu og alvarlegustu mistök framkvæmdastjóra Liverpool að láta þann leikmann fara. Því er ég feginn þegar Utd. mætir Liverpool nk. laugardag.

Skotar unnu nauman sigur